In memoriam Embe - Margo Bergsma

[Andries Koornstra]

Aan allen.

Afgelopen vrijdag, 5 oktober, is onze lieve vriendin Margo Bergsma, na een ziekbed van enige maanden, aan kanker overleden. Genealogie in Friesland, en zeker ons Tresoarforum, zullen nooit meer zijn wat ze waren.
Mijn eerste contact met Margo dateert van mei 2008. Het was deze vraag: viewtopic.php?f=3&t=2481 Meer dan tweehonderd berichten, en dat over een periode van drie en een half jaar. De zaak nalezend wordt duidelijk wat Margo op dit forum kenmerkte: scherpheid, grondigheid, recht door zee zonder een blad voor de mond, uitdagendheid, vindingrijkheid, nauwkeurigheid, foutloos spellen, humor, en ik zal nog wel het nodige vergeten. Door middel van de “Huizense methode” de zaak aanpakken zeiden we dikwijls, wat plagend – maar wel steeds vergezeld van diep respect.
Het bleef trouwens niet bij het forum, binnen een week na de eerste forumdialoog nam Margo telefonisch kontakt met me op, en na een goede maand was ik uitgenodigd voor het Tsjerkepaadgroepje dat ze had opgericht. Het groepje was haar idee, en de uitbouw van de ledenlijst geschiedde ook volgens haar ontwerp. De uitjes (zoals we ze noemden) waren stuk voor stuk hoogtepunten, niet in de laatste plaats door Margo met haar ongeëvenaarde spontaniteit. En iedere keer was er de kroon op het "uitje" in de vorm van een afsluitend etentje. De kwaliteit van het établissement voor dat diner was niet zo belangrijk, reuze gezellig werd het toch wel, zo dacht ze daarover. En ze had natuurlijk helemaal gelijk.
Gedurende ruim een jaar heeft ze me ook nog geholpen met mijn stamboomboek - zie op dit forum de talrijke voorbeelden van haar flitsende aanpak. Jammer genoeg moest ze hiervoor in februari afhaken.
En toen werd het ook stil op dit forum. En de telefoontjes die ik dagelijks enige malen kreeg, om een vondst te melden (of om een opdracht te geven) bleven ineens weg. En voor het uitje naar Veenhuizen, afgelopen voorjaar op haar speciale verzoek gepland, kon ze niet meer de benodigde energie vergaren.
Wat kan de loop der zaken toch onrechtvaardig blijken. Ik sluit af met de belofte dat we jou, lieve Margo, nooit, nooit zullen vergeten. Het is een groot voorrecht jou gekend te hebben.

Andries, ook namens, in ieder geval, Annelore, Hinke, Jacqueline, Jelle, Maikel, Nel, Pieter en Sible.

[Maikel Galama]

En ik leerde Margo kennen via dit forum op 11-07-2006, op die dag had ze zich geregistreerd en meteen de eerste vraag gesteld.
Margreet en ik hebben daar toen als eersten op gereageerd en we noemden ons toen de 3 MMMen......

De 3MMMen gingen kort daarna samen met Sible Hettinga op pad langs kerken: het begin van ons Tsjerkepaadgroepje. De samenstelling wisselde nogal eens, iedere keer wanneer Margo een nieuw kontakt met iemand had gelegd werd de groep groter.
Gelukkig kwamen er al gauw enige regeltjes op dat gebied !

Wat ik me nog het best herinner was haar topografische kennis. Toen ze voorstelde om de kerk van Roodhuis te bezichtigen moest ik haar voorzichtig vertellen dat we daar het jaar ervoor al waren geweest.
Pas een foto van haar in de bewuste kerk kon haar overtuigen......

Hier laat ik het bij, er is een boek te schrijven over alles wat we met Margo hebben meegemaakt.
Andries heeft een mooi verhaal neergezet, ik sta er volledig achter.
Ik ben heel erg benieuwd naar andere verhalen over Margo.

We zullen Margo inderdaad nooit vergeten !

[tukkergirl]

Haar ziekte was mij niet bekend,
Maar heb veel van Margo geleerd.
Embe , bedankt !

[Cor]

Voor Margo heb ik diverse keren wat uit kunnen zoeken,
wat dan, na publikatie op dit forum, altijd enthousiaste
reakties opleverde.
Ook nog wel buiten het forum om.
En een geintje kon ze ook waaarderen.
Bekend waren haar mailtjes als iemand spellingsfouten maakte.
Ook ik heb er eentje gehad.

Margo, ik heb mooie herinneringen aan jou overgehouden.

Cor.

[gonnie]

Ook ik heb goede herinneringen aan EMBE of Margo.
Wij zijn bijna gelijk op dit forum gekomen, hebben veel samen gemaild.
ook privé. Het laatste contact was, of ik iets in Amsterdam wide opzoeken.

ik zal Margo met haar vele vragen en antwoorden niet vergeten.


Gonnie

[OzLady]

“Hoor jij niet in bed te liggen nu?” Zo begon mijn relatie met “moeder” Margo precies 3 jaar geleden op 10 oktober 2009. Niet iedereen besefte dat ik soms tot vroeg in de morgen op Tresoar bezig was. Maar Margo liet zich niet om de tuin leiden en had in de smiezen dat wij hier zo’n 9 uur op Nederland voorlopen. In de weken erna begonnen de persoonlijke emails. Allebei waren we buiten Nederland geboren, dus herkenden we veel van elkaars jeugd … zowel de goede als de slechte dingen. Ook hadden we als teenager in dezelfde winkelketen vakantiewerk gedaan en waren we allebei ooit in de IT begonnen.
In het begin van 2010 belde ze me voor het eerst ... nuchter, vriendelijk en warm. Ruim een maand geleden heb ik haar voor het laatst gesproken ... nog steeds nuchter, vriendelijk en warm ie nog steeds “moeder” Margo ….

Sylvia

[elmane]

Mijn dankbare herinneringen aan Margo

Dit was mijn eerste kontakt met Margo:
Geplaatst: donderdag 28 okt 2010 1:45 pm
Citaat:
als ik 04-2009 met de stamboom begonnen ben

Niet om Julius af te kraken, integendeel, maar hij is vorig jaar pas begonnen:
groetjes,
margo
Zij heeft mij toen heel veel gestuurt, over mijn voorouders en tips gegeven.

Hier een paar kontakten met Margo

Julius,
Je hebt het er maar druk mee!
In ieder geval ongelofelijk bedankt!!!!!!!!!!! (ik ben voorlopig zo zoet, dat ik geen tijd voor andere dingen heb )

Julius,
Heb nog lang niet al jouw bidprentjes verwerkt….
Zal ook nog wel een tijdje duren. Ik wil kunnen koppelen en was nu even benieuwd naar jouw voormoeder Grietje Jans.
We komen er wel uit.
Groetjes,
Margo
p.s. leuke hobby hebben we, toch?

De laatste tijd heb ik haar vermist op het forum en afgevraagt, is ze zo zoetjes geworden of is ze met haar leuke hobby gestopt?

Maar naar Andries mooie verhaal, waar ook ik volledig achter sta. Weet ik warom.


Margo zal ik niet vergeten en missen op het forum!


Julius Portiek
Marbach am Neckar
Duitsland

[John Terpstra]

Margo will be missed around the world. She was a well respected contributer to this Forum.
She was of great help to me since May of 2008.

Heartfelt condolences from Canada,
John Terpstra

[catharina]

Hallo Allen,

Geschokt las ik het bericht dat Margo overleden was.
Hiermee worden we weer bepaald bij de eindigheid van het leven.

Ook ik zal Margo missen op dit forum,
De mensen van voorbij, zij leven in ons mee.
Carla

[Pierre]

All,

Ik ben een beetje stil na het lezen van dit item.

Margo was geboren in Brazilie en toen ze klein was verhuisde de familie terug naar Nederland. Ze had blijkbaar een broer(tje) en die was in Sao Paulo overleden en begraven. Ik woon in Miami en voor mijn werk wil ik nog wel eens in Zuid Amerika zijn. We hadden sporadisch contact met elkaar en op een dag stuurde ze me een mailtje. Ze vroeg zich af of ik ooit wel eens in Sao Paulo kwam. Ze was benieuwd naar haar oude straat (waar ze opgroeide) en naar het graf van haar broertje. De vraag was of het héééééééééél misschien niet mogelijk was om wat foto’s voor haar te maken, mocht ik daar zijn.

Ik beloofde haar dat ik het zou doen, het zou misschien echter wel een tijdje duren. Elke keer dat ik in Sao Paulo was voor werk, was het altijd weer “druk, druk, druk”. Airport, hotel, kantoor en voordat ik het wist was ik na 3 dagen weer op weg naar huis. Gedurende 2 jaar, was ik er misschien wel 6 keer geweest. Nooit was ik in de gelegenheid om mijn belofte na te komen.

Een jaar geleden ging ik weer. Nu zou ik me niet laten stoppen door “druk, druk, druk”. Ik ben een dag langer gebleven en heb heel Sao Paolo gezien in mijn quest om de foto’s voor haar te maken. Ik ben in de straat van haar jeugd geweest en in de middag was ik op de begraafplaats van haar broertje. Ik heb die dag foto’s voor haar gemaakt en ik heb ze vervolgens gelijk naar haar gestuurd. Die foto’s kwamen “vanuit het niks” in haar inbox en het zal een fijne verassing voor haar zijn geweest. Eerst was het een tijdje stil en vervolgens kreeg ik een berichtje van haar “ bedankt, ik heb tranen in mijn ogen”.

Nu ik dit item lees, ben ik er inderdaad een beetje stil van. Ik ben blij dat ik dit nog voor haar heb kunnen doen,… met name omdat zij een van de meest behulpzame personen is, die ik ben tegen gekomen in de wereld van genealogie. Ik heb veel van haar geleerd. Ze zal door velen worden gemist. Items zoals “life is too short” en “pluk de dag” gaan door mijn hoofd. Dit item is daar helaas weer een bevestiging van.

Pierre



.

[Andries Koornstra]

Een mooie reactie Pierre. Ik weet uit de eerste hand dat ze héél dankbaar was voor de moeite die je hebt genomen (het was haar overleden zusje, ze heeft haar dochter ernaar vernoemd). En ze had bepaald ook een zwak voor jou (haar twee zoons moeten in jouw leeftijdsgroep zitten). Je hebt haar eens wat foto's van jou en je gezinnetje gestuurd - ze belde me toen op (we hadden sowieso dagelijks telefooncontact) en zei, "het is een hele leuke knul". Spontane reactie a là Margo - herinneringen om te koesteren!!!

groeten, Andries